"Cabo de Hornos"

Een onbegrijpelijk gebeuren

Wil heb ik voor het eerst ontmoet op 17 februari 1946, op de dag dat de schipbrug aangevaren werd door een Spaans schip de "Cabo de Hornos". Ik kwam juist uit de Annakerk wandelen, samen met Leo en Riek van Oudvorst. Dat waren toen al heel goede bekenden van mij omdat ik gedurende de oorlogsjaren samen met Leo wacht heb gelopen op het zendstation poort kwartier, als burgerwachters. Ik meen dat we daar om de drie nachten moesten wacht lopen. Omdat ik een half jaar schutter was geweest en zelfs drie dagen korporaal, was ik verplicht burgerwachter geworden.
De overige leden van de burgerwacht waren vrijwilligers, dus Leo was dat ook, maar omdat ik bekend was met de wapenhandel (een uitdrukking uit die tijd) en omdat ik korporaal was geweest werd ik de "Commandant Waterfort kwartier" en mijn wachtpersoneel was zelf 10-20 jaar ouder, ook Leo was 10 jaar ouder dan ik. Dit heeft hij nooit kunnen verkroppen en daar werden altijd grapjes over gemaakt.

Anyhow, toen ik dus op die bewuste 17e februari met Leo en Riet naar de schipbrug wandelde hadden zij voor mij een nieuw meisje bij zich waar ik aldus aan voorgesteld werd. Enfin, ik heb dat meisje toen niet meer uit het oog verloren.

Een merkwaardige bijzonderheid deed zich voor op 18 december, de dag dat Willy stierf. Op die bewuste morgen belde ik direct Theo jr. op Curaçao op dat mama was overleden, dit was natuurlijk een zeer emotioneel gesprek. Hij belde mij enkele uren later op met de wel zeer merkwaardige mededeling dat toen hij ’s morgens naar zijn werk op het Dok reed, daar een grote boot lag met daarop de naam "Cabo de Hornos".........

Zeer merkwaardig dus dat de "Cabo de Hornos" in het spel was op de dag dat ik Wil voor het eerst ontmoette en op de dag dat ik voorgoed afscheid van haar moest nemen. Voor Theo jr. was het een onbegrijpelijk gebeuren ......